فاصله قابل توجهی بین تجهیزات، کنتورها و مصرف برق آنها وجود دارد که منجر به تلفات قابل توجهی می شود. قبل از ظهور متر برق ریلی DIN ، عدم اندازه گیری مناسب و بهینه سازی الکتریکی مشکلی برای حل مشکل بود. DIN مخفف Deutsches Institut fur Normung است که به معنی موسسه آلمانی استانداردسازی است. DIN در دهه 1970 به نماد رسمی استانداردسازی فنی در آلمان تبدیل شد.

تا همین اواخر، کنترل و درک رابطه متقابل بین عرضه و تقاضا در بخش انرژی دشوار بود. چندین عامل کلیدی برای اندازه گیری توان بهینه حیاتی هستند. با این حال، تنها دو مورد برجسته هستند: اندازه گیری دقیق مصرف انرژی و مصرف انرژی کاربر. هیچ کدام را نمی توان با مترهای القایی سنتی به دست آورد، جایی که برق سنج ریلی DIN وارد عمل می شود.

در یک دوره زمانی ثابت، متر برق ریلی DIN میزان مصرف برق را اندازه گیری می کند تا معیاری برای قیمت برق ارائه دهد. متر برق ریلی DIN با پیروی از دو قانون ساده، با پیروی از دو قانون ساده، در صورت کافی بودن توان خروجی، قیمت کاهش می‌یابد و کاربران را تشویق به استفاده بیشتر از برق می‌کند، در حالی که بازده مصرف انرژی را بهینه می‌کند و بازدهی مصرف انرژی را بهینه می‌کند. با این حال، اگر توان خروجی کافی نباشد، قیمت افزایش می یابد و در نتیجه انگیزه مصرف کنندگان برای استفاده از برق کاهش می یابد.